Excuus-Truus?

Ik ben sinds donderdag gestopt met roken en zou bijna mijn nicotinepleisters aansteken omdat ik nerveus ben voor de FZ1-meeting van morgen.

Want: word ik als motorrijdster geaccepteerd of ben ik een zogenaamde ‘excuus-Truus’ binnen dit forum? En ik wil natuurlijk graag rijden en ik ga het ook filmen. Al met al hyper genoeg om deze nacht maar 3,5 uur te slapen.

Koffie en brommers kieken: een fijne combi

Ik kom zo ongeveer als laatste aan (10.05 uur) en ik woon nog wel het dichtst bij het verzamelpunt: Mac Donalds Apeldoorn. Sommigen komen van wel héél ver: Maastricht en irgendwo in België.

Ik krijg kippenvel van mijn eigen haantjesgedrag: met spanning kijk ik naar de achterbandjes van de anderen. Conclusie: ik hoef me niet druk te maken over die paar millimeter schaamrandjes van mij. Tja, je wilt een beetje elkaars verwachtingen inschatten, nietwaar?

Ik stel me voor en spreek een paar mensen. Dit is echt wel erg leuk en ik merk niks van een eventueel ‘excuus-Truus’ gebeuren. Gelukkig!

Navigeren is ook een vak: een ‘weg-atlas’ die ik niet kan vinden

We rijden met z’n allen weg en al na een kilometer is het gelukt: we hebben ons onbedoeld opgesplitst in 2 groepen. Ik zit bij de groep zonder navigatiesysteem, maar ik ken wel de route deels uit mijn hoofd. In ‘mijn’ groep zit Pivo, hem ken ik nog van een jaartje of 5 geleden van het ‘speelterrein’ in Zutphen

Ik mag dus nu voor navigator spelen in plaats van rijdende cameravrouw. [Het filmmateriaal bevat veel condens en is daarom minder mooi dan verwacht. Ook zakt de horizon scheef weg, shit! Toch maak ik er een zo mooi mogelijk filmpje van. red.] Na veel omhalen voegen we ons in Halle weer samen bij de andere groep.

Helaas moeten we daar ook afscheid nemen van een aantal FZ1-ers. Leuk jullie ontmoet te hebben!

Technisch (on)benullig

De andere groep (met 3 navigatiesystemen voor handen!) is doorgereden, maar ze stoppen niet bij de pauzeplek ‘Het Witte Paard’ in Zelhem?! Wij wel, en we eten tosti’s en drinken koffie om warm te blijven op het terras.

Verder bekijken we elkaars spiegels (waar je wel of juist niet wat in ziet en die er vanzelf af kunnen vliegen als een ongeleid projectiel). En spontaan ontstaat de workshop ‘Ken je instrumentarium’. Hoe lees je er de buitentemperatuur van af en hoe die van je motorblok? En hoe zijn de ervaringen? …vaak niet kloppend, zo hoor ik. En zo verneem ik dat als je je motor wegzet met nog 1 of 2 benzineblokjes te gaan, je bij de volgende keer starten, je ineens op reserve staat en… wonder boven wonder, je na een paar kilometer rijden weer ‘gewoon’ terug bent in je A- of B-trip!!

Een aantal van ons hebben van Yamaha een brief gehad met een terugroepactie voor de genoemde ‘afvallige’ spiegels. Gelukkig zijn ze tot nu toe allemaal blijven zitten

Yamaha doet zijn naamlogo dus eer aan: Yapanse Arbeiders Maken Alles Half Af.

Vlak voor Halle krijgt Getlost (help, de navigator!) een stuk scherp stuk plastic in zijn achterband. Gelukkig is de garage zo vriendelijk om er een prop in te schieten. Opblazen en weer verder met ’t spul!

De route

We rijden – met toestemming van de auteur – de route ‘Achterhoek met Zoefzuki’.

Uiteraard wil Zoefzuki weten hoe ’t ons vergaat en zij rijdt met Frank en Gerard de route – voor de verandering – tegengesteld. We komen elkaar tegen bij pannenkoekenboerderij Erve Brooks in Gelselaar. Het was gezellig!

De route is zeer geslaagd, maar er liggen in het boerenland veel eikels en natte afgevallen bladeren op de weg. En af en toe worden we getrakteerd op een toefje grind, zand en modder van het maïs van het land afhalen.

Om het echte motorgevoel beter en/of nog eens te kunnen beleven, gaan we hem volgend voorjaar nog eens rijden.

Geschreven door: Jeanet (Plastic Power)